woensdag, juni 14, 2006

14/06: Mijn eerste verweekdag!

Jaja, jullie lezen het goed: vandaag vier ik mijn verweekdag! Precies een week geleden besloot ik mijn mama te verrassen door 's morgens eens goed tegen haar vliezen te schoppen waardoor ze zich met mijn papa naar het ziekenhuis is moeten reppen. Om hen daar dan nog een goeie 12 uur te laten wachten. Hèhè. Een mens kan ze niet vroeg genoeg beginnen opvoeden hé.

Maar mijn geboorteverhaal kunnen jullie binnenkort lezen op mama's blog. Ze is die dag volop met papa aan het reconstrueren, want alles verliep zo in een waas dat ze sommige dingen niet meer helemaal weet. Jaja, waas.. Oud worden noemen ze dat mama!

Zondag zijn mijn mama en ik dan thuisgekomen. Amaaaai het huis lag er netjes bij zeg! Dat was wel lief van papa. En wat helemààl lief was, was de mooi opgemaakte wieg en vlaggetjes met "Welkom mama & Elise" erop. Mama is direct beginnen huilen van ontroering, maar ja, da's dan ook een bleitkous hé. Ik ben veel flinker!

De dag erna was het dan tijd voor mijn eerste badje thuis. Dat was leuk zeg! Alleen was mijn mama ferm onhandig met de eosine om mijn navelstompje te ontsmetten (allez, misschien was het ook een beetje doordat ik zo met mijn benen aan het wroeten was). Overal dat rood middel op mijn billetjes! Bedankt hé mama; zo gaan de jongens nooit naar mij kijken!

Verder heb ik altijd grote honger (heb ik van mijne papa); mijn oudjes hebben de voeding al serieus moeten opdrijven anders heb ik niet genoeg en durf ik mijn keel wel al eens openzetten. Maar ja, anders verstaan die ouders dat niet hé. Wat een taaltje spreken die trouwens zeg! Als ik de hik heb, zegt mijn mama dat ik de "hikkepips" heb, mijn papa zingt steeds maar over pottekes met vet en de woezepetoezepetollekes zijn hier ook niet van de lucht. Kunnen die nu niet praten gelijk grote mensen? Wat denken die; dat ik een klein kind ben of wat?

Allez, ik heb mijn zegje wel gedaan voor vandaag. Ik zal hier snel wel nog eens wat komen schrijven, dus af en toe terug komen allemaal hé!

Tot later,
E-lise.

2 Comments:

Anonymous Anoniem said...

hey elise lieverd,
je bent nu al grappig, wat gaat dat later wel niet zijn? die flauwe grapjes van papa en mama ga je snel kunnen overtreffen denk ik *grijns*.
vandaag besloot ik de foto waar je in je papa's ene arm ligt en je hoofdje in zijn ene hand heeft, om die uit te printen en op te hangen. Was ik vergeten dat de afmetingen van de week ervoor nog ingesteld waren, dus kreeg ik die prachtige foto wel héél groot uitgeprint. En ik laat je foto aan iedereen zien (allé niet letterlijk aan iedereen hé, zo zot is je tante sas nog niet). Je bent zo mooi. En als ze lachen met je grote voeten moet je maar zeggen dat het met mijn maat 41 ook goed gekomen is :-)
Je hebt een ontzettend lieve papa en mama die al alles voor je doen. En dat ze soms een beetje gek doen is een pluspunt hoor. Die oudjes van jou zijn nog zo gek niet :p
dikke kus,
tante sas

2:00 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Dag lieve Elise,

Ik lag in een deuk bij het lezen van je dagboek. Wat kun jij al goed schrijven na 1 week. En bevalt die grote mensenwerled eigenlijk?

Dat grote ding met 4 benen, ja die zwarte, dat is Lars. Die doet wel of die gevaarlijk is hoor, maar dat istie niet. Het is eigenlijk een heel lieve hond, maar ja: de schijn ophouden, he?

Die kleine dingen met die gekke kopjes, dat zijn de poezen. Die hebben het net zo slim aangepakt als jij, die slapen ook 23 uur per dag, en krijgen toch op tijd hun eten.

Heeft je papa nog eens een vis nagedaan? Je mama gaat dan meteen lopen, als hij dat doet, maar als je het nog nooit gezien hebt, schijnt het wel grappig te zijn.

Wanneer je wil weten wie ik ben. Speciaal voor jou heb ik mijn nieuwsbrieven nu in kleur gemaakt.

Groetjes van Mailman, ofwel Jos

9:47 p.m.  

Een reactie posten

<< Home